نگاهی به نظام تربیتی امام خمینی(ره)/ ابعاد پنجگانه نگاه تربیتی امام؛ توحید محوری، ولایت مداری، نگاه جریانی و تشکیلاتی، نگاه جهادی و عملیاتی بودن تفکر

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری – تحلیلی مفتاح علوم انسانی اسلامی؛ هادی عجمی،مدرس فقه فرهنگی و تربیتی و کارشناسی ارشد تربیت اخلاقی در یادداشتی نوشت؛

مرحوم امام خمینی (ره) مربی است که گفته های خود را در مراتب مختلف، طلبگی، استادی، انقلاب سیاسی و رهبری اجرا کرد. کسی که به شیوه تربیتی خود عمل کرده است؛ سپس دیگران کردند که به آنها عمل کنند. حرف این استاد، شنیدن دارد؛ زیرا امتحان شده و جواب داده است.

درنتیجه درسترسی به نظام فکری ایشان بسیار مهم است. نظام فکری کسی که در عرصه های مختلف، جواب داده است. این نظام فکری، ساحات مختلفی دارد: اخلاقی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، ارزشی و …

در هر نظام فکری دو مسئله مهم است. ترسیم قله ها و اهداف آن نظام فکری و راه رسیدن به اهداف و قله ها. مثلا در علم اخلاق، قله های اخلاقی را ترسیم میکند؛ اما در تربیت اخلاقی، راه رسیدن به آن قله‌ها را ترسیم میکند. همانند اینکه علم هنر، اقتصاد و اعتقادات، قله های آنها را ترسیم میکنند؛ اما تربیت هنری، اقتصادی و اعتقادی، راههای رسیدن به آن قله ها را نشان میدهند.

محدود کسانی هستند که در این دو، سر رشته داشته باشند؛ اما امام خمینی ره در کلام و کتب خود، از سویی قله های اخلاقی و چیستی اخلاق و عرفان را تبیین میکند و نیز راه رسیدن به آن قله ها را که تربیت است.

هندسه نظام فکری امام

برای بهدست آوردن نقشه و هندسه مورد نظر امام خمینی ره و  استفاده هر چه بهتر از این مربی، بایسته است، نظام فکری ایشان کشف شود؛ تا برپایه آن نظام فکری از مطالب ایشان بهتر بهره برده شود.

یکی از راه های بهدست آوردن مکتب تربیتی هر فرد، توجه به سیره فکری خود اوست. این همان نکتهای است که کمتر توجه میشود. بهطور معمول افراد برای بهدست آوردن دیدگاههای هر فردی، به محتوای کتب او مراجعه میکنند و غافل از سیره فکری و حتی نظام کلی کتابهای آن فرد هستند.

توجه به کتب تریبتی حضرت امام خمینی ره و سیر نگاشت آنها، ما را کمک میکند تا به نظام فکری روح الله خمینی ره و هندسه آن پی ببریم. زیرا این کتابها را ایشان برای تربیت مخاطب نگاشتهاند؛ درنتیجه موضوعات انتخاب شده و نوع بیان آنها، میتواند به ما کمک کند تا بتوانیم نظام فکری امام خمینی ره را کشف کنیم. نگاه هندسی به این نظام نشان میدهد، این نظام پنج بعد دارد که نظام تربیتی امام خمینی در ترسیم این ابعاد و اتصال نقطهای آنها به یکدیگر شکل میگیرد.

1. توحیدی محوری

امام خمینی در هر بزنگاهی بر توحید تاکید دارند. محور نظام تفکری و تربیتی امام  خمینی ره حتی در سیاست، توحید است. ایشان مینویسند:

 «اى عزیز! جمیع علوم شرعیّه مقدمه معرفت اللّه و حصول حقیقت توحید است در قلب که آن صبغه اللّه است: «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَهً». غایت امر آنکه بعضى مقدمه قریبه و بعضى بعیده و بعضى بلاواسطه و بعضى مع الواسطه است. علم فقه، مقدمه عمل است و اعمال عبادى، خود، مقدمه حصول معارف و تحصیل توحید و تجرید است… و همین نحو، علمِ به منجیات و مهلکات در علم اخلاق، مقدمه [است‏] براى تهذیب نفوس، که آن مقدمه است براى حصول حقایق معارف و لیاقت نفس براى جلوه توحید.

بنابراین، اگر در یک نظام فکری، توحید محور نباشد، نمیتوان آن را به دیدگاه امام خمینی ره در آن باره نسبت داد.

به خلاف آنکه امروزه حتی برخی دیدگاه های ضد توحیدی و لیبرالی را به امام نسبت میدهند که نسبت ناروایی است.

2. ولایت مداری

به خلاف برخی نظامهای اخلاقی و عرفانی، امام خمینی ره همچون هر فقیهی، توجه ویژه به روایات اهل بیت و کشف راه تربیت از آنها دارد. به همین علت اصلیترین نکات تربیتی ایشان در کتاب شرح چهل حدیث  آمده است. ایشان هرچند فیلسوف و عارف بودند، اما برای تربیت و تبیین راه تربیت، از شرح احادیث اهل بیت ع بهره میبرند و فقط اتکای ایشان به مباحث عقلی و عرفانی نبود.

نظام فکری ایشان، یک نظام ولایت مدار است. نمودی از این نظام را می‌توان در پرداختن ایشان به نظریه ولایت فقیه دید. نظریه ولایت فقیه دیدگاهی است که ولایت را مخصوص خداوند و جانشین او می‌داند؛ اما در زمانی که امام معصوم وجود ندارد، کسی می‌تواند مدیریت جامعه را دست گیرد که به اصول و قوانین آن ولی الله، واقف باشد که همان فقیه است. از سویی بتواند مسائل به روز را از آن مبانی به دست آورد که فقیه زمان‌شناس است!

3. نگاه جریانی و تشکیلاتی

از نخستین کتابهایی که به قلم امام خمینی (ره) نگاشته شده است، کتاب شرح حدیث جنود عقل و جهل است. این کتاب شرح روایتی است که خواننده را با دو سپاه (جنود) عقل و جهل آشنا میکند؛ دو سپاهی که در جنگ هستند؛ هر یک یاران، ادوات و به تعبیر روایت، هفتاد و پنج لشکر دارند.  امام خمینی در توضیح مینویسند: «معرفت عقل و جهل و جنود آنها مقدمه‏اى براى هدایت است».  ایشان در اولین صفحات کتاب شرح چهل حدیث دراین باره توضیح میدهند که:

 «همیشه بین این دو لشکر جدال و نزاع است، و انسان میدان جنگ این دو طایفه است: اگر جنود رحمانى غالب شد، انسان از اهل سعادت و رحمت است و در سلک ملائکه منخرط، و در زمره انبیا و اولیا و صالحین محشور است، و اگر جنود شیطانى و لشکر جهل غالب آمد، انسان از اهل شقاوت و غضب است، و در زمره شیاطین و کفار و محرومین محشور است».

در نتیجه در نگاه امام خمینی ره، ما در نظام عام با یک حرکت آرام فردی مواجه نیستیم؛ بلکه این نظام در تقابل دو جبهه و دو جریان شکل میگیرد. هر یک از دو طرف، تشکیلاتی دارند. این دو تشکیلات و دو جبهه پیوسته در حال حرکت و تقابل هستند. بنابراین، نظام این عالم یک حرکت تشکیلاتی ـ جریانی است؛ نه اینکه چند نکته فردی و شخصی باشد.

نمودی از تقویت کردن جبهه عقلانی، وارد کردن احکام الله در عمل است که همان  جمهور اسلامی ایران است.

4. نگاه جهادی

از مؤلفههای مهم نگاه و نظام فکری امام خمینی، نگاه جهادی ایشان است. همانگونه که بیان شد، ایشان تربیت را میدان جنگ سپاه عقل و جهل میدانند. در این میدان، تربیت در حقیقت همان جهاد و ستیز برای غالب کردن عقل بر جهل است. توجه ویژه ایشان به عنصر جهاد، سبب شده است در کتاب شرح چهل حدیث نخست از تبیین روایتی آغاز کنند که همین نکته در آن تاکید میشود:

«سکونى از حضرت ابى عبد اللّه الصادق، علیه السلام، حدیث کند که فرمود: همانا پیغمبر ص لشکرى را فرستاد. پس چون که بر گشتند فرمود: «آفرین باد به گروهى که به جاى آوردند جهاد کوچک را، و به جاى ماند بر آنها جهاد بزرگ.» گفته شد اى پیغمبر خدا چیست جهاد بزرگ؟ فرمود: «جهاد نفس است.»

استفاده از کلیدواژه جهاد در عرصه های مختلف فرهنگی و سیاسی در کلام ایشان و خلف صالح ایشان نمود و بروز ویژه‌ای دارد.

5. عملیاتی بودن تفکر

نظام فکری امام خمینی ره عملیاتی و روشمند است؛ نه اینکه صرفا بیان نکات کلی باشد. در نگاه علمیاتی امام خمینی ره، عبادت و بهویژه نماز، جایگاه ویژه دارد. ایشان به رغم اشتغالهای فراوانی و موضوعات فراوانی که میتوانستند به آن اشتغال داشته باشند، دو کتاب درباره نماز دارند: کتاب سرالصلاه و آداب الصلاه که نشان از اهمیت این روش تربیتی در نظام فکری ایشان دارد. در نگاه و در سلوک تربیتی ایشان:

 «از براى نماز غیر از این صورت، معنایى است و غیر از این ظاهر باطنى است، و چنانچه ظاهر را آدابى است که مراعات ننمودن آنها یا موجب بطلان نماز صورى یا نقصان آن گردد، همین‏طور از براى باطن آدابى است قلبیّه باطنیه که با مراعات ننمودن آنها نماز معنوى را بطلان یا نقصان دست دهد، چنانچه با مراعات آنها نماز داراى روح ملکوتى شود.

درنتیجه بر اساس نگاه ایشان، رعایت احکام و آداب ظاهری، مقدمه رسیدن به اسرار و کنه هدایت و تربیت است. در برداشتی کلی از سخن ایشان، راه رسیدن به کنه و سر تربیت و رسیدن به مراتب بالای تربیت، انجام آداب و احکام ظاهری شرعی است. مربیان باید توجه ویژه به انجام عبادات و آداب اسلامی از سوی متربیان داشته باشند.

جمع بندی؛

متصل کردن این ۵ بعد، هندسه نظام فکری مورد نظر امام خمینی ره را تشکیل میدهد. این شکل ترسیم شده، در مقابل چند نظام تربیتی مشهور است:

ـ در مقابلِ نگاه سکولاری است که نه تنها توجهی به توحید ندارد و نسبت به آن برای خود وظیفهای قائل نیست؛ تا جایی که در عمل مخالف آن نیز عمل میکند.

ـ در مقابل نگاههای سوفی مسلک است که توجهی به ولایت ندارد و فهم عرفانی خود را ملاک میداند.

ـ در مقابل نگاه فردی و غیرجریانی به تربیت است که آن را جریانی و جهادی نمیداند.

ـ در مقابل نظامهای تربیت است که به بیان کلیات بسنده میکنند و عملیات اجرایی برای تربیت ترسیم نمیکنند.

ـ در مقابل مباحث فکری است که نظام واحدی ندارند و باری به هر جهت نسخههای تربیتی میچینند.

امام خمینی، به پشتوانه قدرت فقهاتی خود و قدرت الهی و اخلاقی و از سویی دیگر در عرصه و جریان حرکتهای اجتماعی و مدیریتی بودن، نظامی توحیدی، ولایی، جریانی، جهاتی و عملیاتی از تربیت ترسیم میکنند.

بهرغم اینکه امام راحل، انقلاب و خط کلی آن را به خوبی مدیریت کردند، نظام اسلامی تشکیل یافته از آن نتوانست، نظام آموزشی و تربیتی کشور را برپایه نگاه معمار خود، طرح ریزی کند. بهویژه اینکه نگاه جریانی ـ جهادی و عملیاتی در آموزش و پروش آن، رنگ لازم را ندارد.

امید است در جریان تحول نظام آموزش و پرورش، در کنار زحمات فراوانی که کشیده شده است، به نظام فکری ـ تربیتی امام خمینی و هندسه آن، توجه بیشتری شود.

انتهای پیام/

https://ihkn.ir/?p=28425