حجت‌الاسلام والمسلمین رضا پورصدقی: مسئله سوار شدن زنان بر مرکب، از منظر فقهی دارای دو سطح است: نخست حکم اولیه‌ی آن، و دوم عناوین عارضی یا ثانویه‌ای که ممکن است بر آن مترتب شود. ما باید ابتدا حکم اولی را با دقت و بر پایه‌ی روایات و قواعد فقهی بررسی کنیم، سپس اگر عناوین ثانوی مانند ضرورت، مفسده یا عفت عمومی مطرح شد، آن را جداگانه تحلیل نماییم.

۱۴۰۴/۰۸/۱۸

حجت‌الاسلام والمسلمین احمدحسین شریفی: ا معتقدیم که فقه، پاسخ دین و پاسخ خدای متعال به نیازهای عملی فرد و جامعه است؛ اما باید دانست که این پاسخ توسط فقیهان و عالمان دینی باید به گونه‌ای عرضه شود که با «عقلانیت تحول یافته» در عصرها و مصرها و نسل‌های مختلف قابل هضم و فهم باشد. ما در عصر فناوری اطلاعات و دنیای متاورس با نسلی مواجهه هستیم که در معرض ده‌ها مدل رفتاری رقیب قرار دارد؛ نسلی که از ده‌ها سبک زندگی متنوع و جذاب دیگر، آگاهی دارد و به صورت لحظه‌ای با انواع مختلفی از آداب و رسوم و روش‌های زیستن در ارتباط است.

۱۴۰۴/۰۸/۱۷

محسن دنیوی: وقتی شما قصد دارید اندیشۀ افرادی چون هابز، لاک و امثالهم را بررسی کنید، آیا سطح دانش شما به عنوان یک دانشجو یا پژوهشگر ایرانی در این حوزه با دانشجوی ساکن انگلستان قابل مقایسه است؟ تجربۀ سالیان اخیر به وضوح نشان داده است که ما دستاورد ویژه‌ای در عرصۀ تولید دانش در علوم انسانی و علوم اجتماعی در سطح جهانی ارائه نکرده‌ایم. این امر را به هیچ‌وجه نمی‌توان به کم‌هوشی یا فقدان استعداد ذاتی ما نسبت داد، چرا که در حوزه‌های دیگری مانند علوم پایه، مهندسی و پزشکی، وضعیت کاملاً مناسبی داریم.

۱۴۰۴/۰۸/۱۴

حجت الاسلام و المسلمین محسن قنبریان: حضرت آقا بر این نکته تأکید کرده‌اند که گرایش سیاسی در حوزه وجود دارد، اما اندیشه سیاسی، که شامل تحلیل ساختار قدرت و حکمرانی است، بسیار کم است. برای مثال، تحلیل مسائل حکمرانی مدرن، از جمله موضوعاتی مانند حجاب یا مدیریت اجتماعی، پیچیدگی‌های خاص خود را دارد که نیازمند درک عمیق از اندیشه سیاسی و تجارب تاریخی است.

۱۴۰۴/۰۸/۱۴

حجت‌الاسلام‌والمسلمین محسن صبوری فیروزآبادی: پس از انقلاب، یکی از خلأهای علمی که در حوزه احساس می‌شد، این بود که مبانی انقلاب اسلامی—چه آن دسته از مبانی مرتبط با مسائل داخلی و چه آن‌هایی که با سیاست خارجی ارتباط دارند—نیازمند مباحثه‌ای علمی و بحثی فقهی بودند. دلیل آنکه فقها در گذشته به این موضوعات چندان نپرداخته بودند، تا حدی به فضای تقیه و خفقانی بازمی‌گردد که در آن زمان حاکم بود.

۱۴۰۴/۰۸/۱۴