آیتالله محمد محمدی قائنی در سلسله جلسات درس خارج «آیات الاحکام فقه امنیت» مطرح کردند؛
فقه امنیت، از قواعد لاضرر و لاحرج تا پاسداشت حریم خصوصی و منع تجسس
آیتالله محمد محمدی قائنی: نخست باید نسبت «فقه» و «امنیت» روشن شود تا معیارهای سنجش امنیتِ معتبر در شریعت به دست آید. «امنیت» در برابر «خوف از خطر» است؛ انسانی «امن» است که به حسب واقع در معرض آسیب نیست و خوف پایدار ندارد. در برابر آن، «امنیتِ کاذب» قرار میگیرد که ظاهرِ آرامش دارد ولی در واقع خطر پابرجاست.
۱۴۰۴/۰۷/۲۷
سیدعلیرضا واسعی عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی مطرح کرد؛
عدالت، معیار سنجش حقانیت ادیان/ قوام دین و دولت به عدالت است
سیدعلیرضا واسعی، عضو هیأت علمی گروه هنر و تمدن اسلامی پژوهشکده اسلام تمدنی، با تأکید بر جایگاه بنیادین عدالت در حیات دینی و اجتماعی انسان گفت: عدالت نهتنها معیار سنجش رفتارها و نظامهای انسانی است، بلکه ترازوی تشخیص حقانیت ادیان به شمار میآید؛ دینی که با عدالت ناسازگار باشد، شایسته پیروی نخواهد بود.
۱۴۰۴/۰۷/۲۶
آیت الله محمدحسین ملکزاده در نشست «حکمرانی اجتهادی برای ساماندهی اسلامی به زیست مجازی» مطرح کرد؛
تفاوت حکمرانی سکولار و اجتهادی در فضای مجازی
آیتالله محمدحسین ملکزاده، استاد درس خارج حوزه علمیه قم، در نشست «حکمرانی اجتهادی برای ساماندهی اسلامی به زیست مجازی» با تأکید بر ضرورت بهرهگیری از تفقه جامع در مدیریت جامعه اسلامی، گفت: حکمرانی اجتهادی راهکاری است برای حل مسائل پیچیده دنیای امروز بر پایه عقل، علم و شریعت، و میتواند زیست مجازی را نیز در چارچوب الهی و اخلاقی سامان دهد.
۱۴۰۴/۰۷/۲۶
آیت الله ابوالقاسم علیدوست در درس خارج «فقه امنیت» مطرح کرد؛
روششناسی استنباط گزارههای فقه امنیت / جایگاه پیامدگرایی در فقه امنیت
آیت الله علیدوست: در استنباط گزارههای فقه امنیت باید از واقعگرایی و توجه به حقیقت موضوع پیروی کرد، نه صرفاً از اسمگرایی. برای توضیح این مطلب ناچارم چند مثال از خارج از حوزه فقه امنیت بیاورم تا زمینه روشنتر شود، سپس به مورد موردبحث برگردیم. علت این است که این بحث اختصاصی فقه امنیت نیست، گرچه در آن نیز جایگاه و کاربرد مهمی دارد.
۱۴۰۴/۰۷/۲۴
پروفسور مسعود درخشان در نشستی صمیمانه با ورودیان جدید رشته اقتصاد مطرح کردند؛
سخنی با دانشجویان علاقمند به رشتۀ اقتصاد
پروفسور مسعود درخشان: هدف شما باید این باشد که اقتصاددان شوید. اقتصاددان همچون گلدان یا نمکدان نیست که حاوی گل یا نمک باشد. اقتصاددان کسی نیست که مجموعهای از نظریات اقتصادی را در ذهن خود جاي داده باشد، بلکه کسی است که مسائل اقتصادی را درک کند و ریشهیابی کند و سیر تحول آنها را در خلال زمان و در پهنۀ مکان تحلیل کند و آیندۀ تحولات اقتصادی را پیشبینی کند.
۱۴۰۴/۰۷/۲۳
حجتالاسلام والمسلمین فرهاد عباسی، معاون پژوهشی حوزههای علمیه، در سیزدهمین اجلاسیه معاونان پژوهش استانها و مناطق ویژه مطرح کرد؛
حوزه علمیه باید نقش مرجعیت را در تولید علوم انسانی اسلامی داشته باشد
معاون پژوهشی حوزههای علمیه: هدف اصلی معاونت پژوهش حوزه علمیه این است که حوزه علمیه و این معاونت باید نقش مرجعیت علمی را در عرصه علوم دینی و علوم انسانی پیدا کند که این مساله هم در سطح ملی و هم در عرصه بین المللی میبایست با جدیت مضاعفی دنبال شود.
۱۴۰۴/۰۷/۲۳
حجتالاسلام و المسلمین صمصامالدین قوامی، استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم، در نشست «حکمرانی اسلامی برمبنای فقه الاداره» مطرح کرد؛
تحدی فقه حکمرانی با سکولاریسم / مأموریت ذاتی انبیا برای اقامه حکومت
استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم: این برپایی حاکمیت الهی، از همان ابتدا با منافع و ارتکازات مشرکین در تعارض مستقیم قرار میگرفته است. از این رو، قرآن صراحتاً این امر را «کَبُرَ عَلَى الْمُشْرِکِینَ» (بر مشرکان سنگین و گران) میداند، زیرا آنان در صدد حکمرانی غیردینی هستند و پیامبران مأمور به برپایی حاکمیت دین خدا در ساحت اجتماعاند. لذا، رسالت دین از بدو شکلگیری، با امر سیاست و حکومت، پیوندی ناگسستنی خورده است و تشکیل نظام سیاسی، نه یک نقش ثانویه یا اتفاقی، بلکه وظیفهای ذاتی و مأموریتی اصلی برای پیامبران و رهبران الهی بوده است.
۱۴۰۴/۰۷/۲۲
آیت الله محسن اراکی، استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم، در دومین جلسه از درس خارج «فقه فرهنگ» مطرح کرد؛
لزوم ورود حاکمیت برای تحقق تکلیف اجتماعی جامعه / آموزش و پرورش اسلامی، نخستین وظیفه حاکمیت
استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم: مهمترین و اساسی ترین کار پرورش، ایجاد محبت به آنچه خوب است و ایجاد نفرت از آنچه بد است. مهم ترین راه ایجاد این محبت و نفرت، محبت محمد و آل محمد الله و برائت از اعداء ایشان است. مسئله ولاء و براء یا تولی و تبری مسئله مهمی است. متأسفانه این مفاهیم در فرهنگ عمومی ما چون برای مردم درست تبیین نشده، به یک امر سنتی، تقلیدی شکلی و صوری تبدیل شده که گویی هیچ ربطی به زندگی مردم ندارد؛ حال آنکه تمام زندگی مردم همین است که از چه چیزی خوششان بیاید و از چه چیزی بدشان بیاید.
۱۴۰۴/۰۷/۲۲